ΑΜΑΝ! Ο ΚΑΖΑΜΠΟΥΜΠΟΥ!

Ε μα για τι άλλο θα μιλούσαμε σήμερις; Για το φόβο που φιλάει τα έρμα, εδώ εις το Ελλαδιστάν. Για τον ιο. Τον γνωστό ιο. Τον ιο της παραπληροφόρισης, της τρομάρας και τησ τηλεδίκης. Γιατί αυτός ο ιός βασιλεύει σε αυτή τη χώρα. Έτσι βλέπουμε μια μάζα ανθρώπων, να παρακολουθεί με τρόμο μια σειρά από γεγονότα που συμβαίνουν μπροστά στους τηλεοπτικούς της δέκτες. Φόνοι, βιασμοί, τρομοκρατικές ενέργειες,βόμβες σεισμοί και προσφάτως ένας, αγνώστου ταυτότητας ιός (που λένε ότι μεταδίδεται από τα πτηνά) έγιναν κτήματα της (τρομακτικής) τηλεοπτικής πραγματικότητας του νεοέλληνα.. Αλλά ευτυχώς που υπάρχει ο Ρομπέν των Τηλεοπτικών Ζουγκλών, μαζί με τους φίλους του, να μας σώσουν.
Ο Ρομπέν των Τηλεοπτικών Ζουγκλών, ο Αββάς Φραγκ (ας), και ο Λιτλ Νικ (Εισαγγελάτος), και ο αγαπημένος μας "Καρφοπεταλωτής" πολεμούν διάφορους, πραγματικούς ή φανταστικούς σερίφηδες του τηλεοπτικού μας Νότιγχαμ, με μαχητικότητα που θα ζήλευε ο Τσε, πονηρια και κατασκοπευτικά δίκτυα που κάνουν την KGB να φαίνεται ανοργάνωτη, και πύρηνα λογίδρια του στυλ μου-πέρνει-4-ώρες-και-πενηνταπέντε-λεπτά-λιγότερο-από-τον-Φιντέλ-να -τα-χώσω-στη-διαφθορά.
Μόνο που οι αγαπημένοι μου Έλληνες είναι βαθιά νυχτωμένοι. Στην πραγματικότητα οι τηλεοπτικοί σερίφηδες και Ρομπέν είναι το ίδιο και το αυτό. Γραναζάκια, και γραναζάρες, του συστήματος. Πριν λίγο καιρό, φίλος μου φτασμένος, εδώ και χρόνια , δημοσιογράφος έλεγε: Μην πιστεύεις στην ακεραιότητα όλων αυτών. Όταν θέλουνε να φάνε κάποιους από το σύστημα, για να σταματήσουν απρόσκωπτα το φαγοπότι, τους στέλνουν σε αυτούς.

Πόσο δίκιο είχε. Γιατί ο φόβος, και οι φαινομενικοί μαχητές του, μας κάνουν ποιο παθητικούς δέκτες. Ποιο ηλίθιους. Ποιο εύπιστους. Ίσως αν κλείναμε την τηλεόραση , ο κόσμος μας να γινόταν πολλύ καλύτερος