Δεν έχω ιδέα για τι ακριβώς να γράψω η ώρα είναι μια, το cd του Tom Waits έχει κολήσει στο repeat, ενό ο Μελκιάδες Εστράδα έχει ταφεί τις άπειρες φορές στην οθώνη του που τώρα βρίσκεται μπροστά μου. Τρεις εκλογικές περίοδοι πλησιάζουν και το μυαλό μου έχει φλομώσει με εικόνες παπάδων (με χρησοπίκοιλτα χαϊμαλιά), και κυριλάτων προυχόντων (με σακάκια των 600 λιρών (δυο φορές το ενοίκιο του δυαριού που νοικιάζω by the way)). Άντε και μέσα στο μήνα να με φορτώσουν οι παρατάξεις με τρεις τόνους υλικό, για τις εκλογές που όλοι κερδίζουν (τμηματικές), οι οποίες πλησιάζουν σε λίγο καιρό.
Βασικά ήδη έχουν αρχίσει και αυτές να με προετοιμάζουν. Χτες πήρα ένα φυλλάδιο από τη μία εκ των δύο. Σχεδόν αυτόματα το μάτι μου έπεσε σε μια έκφραση που με στοιχειώνει εδώ και πολλά χρόνια , περίπου κάθε προεκλογική περίοδο. «Φοιτητικό Βιβλιοπωλείο». Να πω μια αλήθεια; Πριν έρθω στην Κύπρο σπούδαζα στο πανεπιστήμιο του Dundee στη Σκωτία.Εκεί είχαμε φοιτητικό βιβλιοπωλείο. Guess what! To φοιτητικό, κατα τα άλλα, βιβλιοπωλείο, το οποίο ανήκε σε εκδοτικό οίκο εγνωσμένης αξίας, ήταν πιο ακριβό από τα άλλα βιβλιοπωλεία της πόλης! Και αυτό ισχύει σε όλα τα φοιτητικά βιβλιοπωλεία της Βρετανίας και της Γαλλίας.
Ορμώμενος από την περιέργεια μου, αλλά και έχοντας την προϋγούμενη εμππειρία, αποφάσησα να κάνω την γενναία ερώτηση στο άτομο που μου έδωσε την εν λόγω προκύριξη. Του εξήγησα την εμπειρία μου από τα φοιτητικά βιβλιοπωλία και τον ρώτησα γιατί η παράταξη την οποία εκπροσωπούσε (της αριστεράς) δεν πρότεινε την χορήγηση δωρεάν βιβλίων (όπως κάνουν οι αντίστοιχες φοιτητικές παρατάξεις στον υπόλοιπο κόσμο) και απλά έκραζε την άλλη παράταξη , για την καθυστέρηση στην υλοποίηση του βιβλιοπωλείου, έλαβα μια από τις ποιο αποστομωτικές απαντήσεις της ζωής μου. «Γιατί όταν το προτείναμε αυτό οι δεξιοί μας έλεγαν ότι δεν ζούμε σε κομμουνιστηικό καθεστώς να μας δίνει βιβλία τζάμπα, και όταν τους λέγαμε για καταλήψεις και αγώνες και τέτοια μας έλεγαν πως αυτά είναι γελοία» ήταν μέσες άκρες η εκπληκτική απάντηση. Δηλαδή η απάντηση σε τέτοιες μπαρούφες, δεν είναι η επιμονή στο θέμα, και τελική απομόνωση όσων τις λένε, όπως έγινε στα πανεπιστήμια της Ελλάδας, αλλά η υοθέτηση της πρότασης του, στο όνομα μιας «κοινά αποδεκτής» λύσης, με οποιοδήποτε τίμημα. Οπότε ώντας αποσβολωμένος είχας μόνο μια ερώτηση να κάνω στον εαυτό μου. Μα σε τι κόσμο ζούμε μπαμπά; Δεν ξέρω ,πάντως είναι σχιζοφρενικός.
Για αυτό προσοχή, ιδίως στο που βάζετε υην ψήφο σας. Πάντως εγώ που είχα αγοράσει και από τα δύο προϊόντα σε περασμένα έτη, έμεινα με το γαμώτο. Είτε δεν απέδωσαν όπως θα έπρεπε (σύμφωνα με τις διαφημίσεις), είτε σκάλωναν στις ανηφόρες (όπου ως ανηφόρα λογιέται η πρόσκρουση με το κόμμα), είτε είχαν πρόβλημα τα ηλεκτρικά και δεν έπερνan μπρος (βλέπε αντιδράσεις όποτε η κατάσταση καλούσε άμεση και δυναμική δράση). Οπότε και να ψηφίσετε λευκό, κατά πάσα πιθανότητα προσφέρετε μια υπηηρεσία στο φοιτητικό κίνημα, αφού αφ’ ενός δεν χαραμίζετε την ψήφο σα σε κάποιον που δεν την αξίζει, και αφ’ ετέρου, δείχνετε πόσο πάσχει το σύστημα που μας έχουν επιβάλλει στο ucy.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Βασικά αυτό που χρειάζεται είναι μια νεα πνοή στο πανεπιστήμιο. θυμάσαι την παλιά καλή ΠΑΡΙΣ;Κάτι τέτιοι στο παρομοίως εναλλακτικό και λίγο ποιο σοβαρό.Σκέφτομαι να πετάξω στην κάλπη κανα παλιό ψηφοδέλτιο της ΠΑΡΙΣ::P
Post a Comment