Εγώ ο ξένος

Για μένα το χρυσοπράνισο νησί δεν είν αι παρά ένας ερημότοπος. Το cyprus dream είναι ένας εφιάλτης. Οι λαϊνοί αγώνες είναι κάτι γνωστό, αλλά όχι όπως το εννοούν οι ντόπιοι. Τα κόμματα δεν σώζουν τίποτα και κανέναν από μόνα τους, τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω. Για μένα η εδώ πολιτικοποίηση είναι κομματικοποίηση. Οι «πολιτικοποιημένοι» του νησιού δεν έχουν ιδέα από πολιτική. Είναι απλά κομματόσκυλα, περιμένουν είτε απο τον Ανανστασιάδη, ή τον Don Christophoro de la grande Betoniera, που και που να τους πετάξει κανένα κομματικό κόκκαλο.
Για εμένα, όσο και να μπορώ να προσφέρω, ως ξένος, στη χώρα αυτή, δεν νοιάζεται κανένας. Είμαι ξεχασμένος , σχεδόν στο έλεος του Θεού, και από αυτούς που λένε πως με εκπροσωπούν, και απο αυτούς που με αδηκούν. Εγώ, ο ξένος, ο αντιδραστικός, αυτός που λέει πράγματα που κανείς εδώ δε θέλει να ακούσει......έχω την αίσθηση ότι είμαι ο wicked messenger του Dylan. Το ότι λέω ακριβώς ότι σκέφτομαι είναι η κατάρα και το χάρισμά μου....αλλά και η θηλειά γύρω από τον λαιμό τους. Πέρα από λογοκριτές, πέρα από δικτάτορες, πέρα από φύλακες της• τάξεως........Είμαι οι εφτά πληγές του Φαραώ, σχεδιασμένες ώστε να χτυπήσουν μια μόνο μερίδα ανθρώπων, μιας αστικής άποψης που με εξοργίζει. Είμαι ο Χουλκ, ο Τσε και ο Φρανκ Ζάπα, μαζεμένοι όλοι σε ένα.....none of thee shall escape my holy wrath, none of theen shall survive, behold, rulers of the world, I shall be thy nightmare and thy punishment...............stay put, or say yer prayers to yer non-existant gods, for I will keep burning consciences for the millenia to come. BEHOLD!THE POWER OF THE REBEL ROUSERS IS TOO HARD FOR THEE TO CONTROL