Περί ευρωεκλογών

Ίσως θα έπρεπε να γράψω για το θέμα νωρίτερα, αλλά νομίζω πως τώρα είναι η ώρα για να μιλήσω για το θέμα, τώρα που πολλοί ακόμα το σκέφτονται. Πολλοι απο εσάς θα σκέφτεστε εάν είναι όντως σκόπιμο να ψηφίσετε, και εάν αντιθέτως θα έπρεπε να προτιμήσετε ένα μπανάκι στη θάλασσα. Η δική μου άποψη είναι ότι τον ειδικά σε αυτές τιςε εκλογές η αποχή δεν πρέπει να είναι επιλογή. Το ίδιο και η “χαλαρή” ψήφος διαμαρτυρίας. Οι καιροί δεν σηκώνουν χαλαρή αντιμετώπιση της ψήφου, ιδίως από όσους εμάς θέλουμε να λεγόμαστε αριστεροί. Και αυτό γιατί αυτές οι εκλογές θα καθορίσουν μια σειρά από πολιτικές τις οπίες θα πρέπει να εφαρμόσουν οι τοπικές κυβερνήσεις.

Σε μια Ευρώπη όπου η ανεργία θερίζειμ η ακροδεξιά βρίσκεται σε άνοδο μαζί με όλα όσα πρεσβεύει,και το βιωτικό επίπεδο του μέσου πολίτη βρίσκεται σε καθοδική πορεία, η ψήφος στην αριστερά είναι μονόδρομος.

Αυτά λίγο πολύ ισχύουν και για το ελληνικό σκέλος των ευρωεκλογών. Δύο κόμματα τα οποία μέχρι πρότεινος ήταν κυριολεκτικά ανύπαρκτα (η ΔΡΑΣΗ του Στέφανου Μάνου και οι Οικολόγοι), και τα οποία δεν είχαν καμία τριβή με μ,είζονα κοινωνικά θέματα σε κινηματικό επίπεδο (σημειωταίον ότι οι Οικολόγοιδεν έχουν εμφανιστεί σε κανέναν από τους μείζονες οικολογικούς αγώνες την τελευταία διετία), πριμοδοτούνται αγρίως από το σύστημα, ως η καλύτερη λύση για τους απογοητευμένους πρώην ψηφοφόρους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά τα καλοκαιρινά μπάνια. Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα κόμματα (τα οποία σημειωταίον έχουν δηλώσει ότι θα συνεργαστούν με τον οιονδήποτε για να υπάρξει μια σταθερή κυβέρνηση), είν αι ακίνδυνα για το πολιτικό σύστημα και μπορούν να γίνουν ένα γερό δεκανίκι για τον δικοματισμό, δηλαδή να συμπληρώσουν έναν ρόλο που μέχρι τώρα είχε πάρει μονοκοπανιά ο Καρατζαφέρης. Θα δίνατε ποτέ την ψήφο σας σε δεκανίκαι; Εγώ όχι.

Από την άλλη βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ να καπηλεύεται συνθήματα της Ρόζας Λούξεμπουργκ, επενδύοντας στο ότι ο περισσότεροσ κόσμος δεν γνωρίζει για την τύχη της μεγάλης Γερμανίδας επαναστάτριας στα χέρια της Γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας. Ένα ΠΑΣΟΚ που υπήρξε ουσιαστικά ο εμπνευστής για το σημερινό πολιτικό πρόγραμμα της ΝΔ, και το οποίο ακόμη έχει το θράσος να κοροϊδεύει τους πολίτες πετώντας τσιτάτα ππερί σοσιαλιομού, την ώρα που το πιο σοσιαλιστικό μέτρο που έχει κατά νου είναι να δίνει κίνητρα σε επιχειρηματίες για να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους (όπως λόγου χάρη το να πληρώνει ο Έλλην φορολογούμενος τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία για τουθς νέους εργαζόμενους αντί για τον εργοδότη). Θα το ψήφιζες; Εγώ πάντως όχι, το πρόγραμμα του μου μοιάζει περισσότερο με μια ροχάλα στα μούτρα του Έλληνα παρά με διέξοδο από την κρίση και σχέδιο για αλλαγή. Επίσης εγώ δεν θα συνεργαζόμουν μαζί του, μιας και δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο ανάμεσα σε αυτό που ονοιμάζεται σοσιαλισμός και το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για μια αλλαγή ηγεσίας, αλλά όχι πολιτικής, και σίγουρα όχι συστήματος.
Για την ΝΔ ούτε λόγος. Ένα κόμμα που σφίζει από ακροδεξιούς, με οικονομικές ιδέες που έχουν αποδειχτεί πλέον ξεπερασμένες από την ίδια την κρίση. Ένα κόμμα που έχει καταστήλει βίαια όλους τους κοινωνικούς αγώνες της τελευταίας πενταετίας, από το φοιτητικό κίνημα στην εξέγερση του Δεκέμβρη, και το οποίο κυριολεκτικά δεν ακούει τους νέους, αλλά τους νοικοκυραίους, ότι και να σημαίνει αυτό. Όταν μάλιστα οραματίζεται μια πράσινη βιομηχανική ανάπτυξη σε μια χώρα που έχει γίνει σχεδόν τοξική από την ρύπανση που προκαλούν οι μεγάλες βιομηχανίες, το εν λόγω κόμμα στην εξουσία φτάνει στο σημείο να είναι και επικίνδυνο για την υγεία του Έλληνα πολίτη.
Οπότε; Ο μόνος δρόμος είναι η ενίσχυση της αριστεράς. Μιας αριστεράς που έχει φανεί στους αγώνες των τελευταίων ετών, που έχει δείξει ότι μπορεί να καταθέσει μια ρεαλιστική πρόταση. Μιας αριστεράς που μπορεί να ενωθεί και να κάνει θαύματα. 130 άνθρωποι σταμάτησαν κοτζάμ Βωβό από το να χτίσει Mall στον Βοτανικό. Φανταστείτε τι μπορούν να κάνουν μερικά εκατομμύρια! Εμπρός λοιπόν, φίλε αναγνώστη. Βγες, ψήφισε και δείξε στα κόμματα εξουσίας ποιον πρέπει να φοβούνται. Εσένα!!!