Όλη τη χτεσινή μέρα μόονο μια σκέψη βρισκόταν στο μυαλό μου. Πάλι γυρνάμε στα ίδια και τα ίδια; Μήπως οι νεκροί της Πελλοπονίσου, η Πάρνηθα και η Πεντέλη πριν από δύο χρόνια ήταν απλά ένας εφιάλτης και τίποτα άλλο. Γιατί μπορεί εγώ να τα θυμάμαι όλα αυτά, αλλά βλέπω ότι η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου και τα ΜΜΕ έχουν απωθήσει αυτά τα γεγονότα στο υποσυνείδητο τους, πιθανόν υπολογίζοντας ότι και ο κόσμος έχει κάνει το ίδιο.
Και αυτό γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν 52 πυρκαγιές μέσα σε μια μέρα, αλλά παρ’ όλα αυτά, όλοι να ασχολούνται με το εάν το ΠΑΣΟΚ θα υποστηρίξει τον Παπούλια ή όχι. Δεν γίνεται να κινδυνεύει να ξανακαεί η Πάρνηθα και η κυβέρνηση να κάνει τον Κινέζο. Και εάν όντως το κάνει, νομίζω ότι δεν χωρούν ιδιαίτερες αμφιβολίας για το ενδεχόμενο της συνέργειας και όχι της απλής αμέλειας πια, στο μεγάλο περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται τα τελευταία 15 χρόνια στην χώρα, και δη επί ΝΔ.
Πόσο μάλλον εάν σκεφτεί κανείς ότι η Πυροσβεστική επιχειρεί με τα ίδια απαρχαιωμένα Canadair, και πιθανόν τίποτα δεν έχει αλλάξει και όσον αφορά και τον επίγειο εξοπλισμό της. Στη Μαγούλα λόγου χάρη δεν υπάρχουν αντιπυρικές ζώνες, και ορισμένες περιοχές είναι απροσπέλαστες για τα επίγεια μέσα της περιοχής. Αυτά φαίνονται από τις χτεσινές φωτιές. Και εάν λόγω δεκαπενταύγουστου αποφύγαμε τα θύματα στην Μαγούλα, ποιός είπε ότι το ίδιο θα γίνει εάν σήμερα το πρωί (σ.σ. το κείμενο γράφεται στις 2 και 20 τα ξημερώματα) ξαναανέβει η ταχύτητα του ανέμου και η φωτιά βάλει πλώρη για τα Δερβενοχώρια, η οποιαδήποτε άλλη κατοικημένη περιοχή. Πιθανό τότε εκτός από τις περιουσίες και τον φσικό πλούτο να βρεθούμε να θρηνούμε και ανθρώπινες ζωές.
Αλλά οι συνέπειες αυτής της πολιτικής δεν είναι μόνο άμεσες. Υπάρχουν και οι μακροπρόθεσμες. Ήδη ο Αθηναίος καταπίνει πενταπλάσιες ποσότητες καυσαερίου από αυτές που κατάπινε στην προ-Αττικής οδού εποχή. Και ενώ οι ρίποι πολλαπλασιάζονται, οι πνεύμονες πρασίνου του Λεκανοπεδίου αποψιλώνονται και τσιμεντοποιούνται με ταχύτατους ρυθμούς, για να μετατραπούν σε προεκτάσεις της Αττικής οδού, εμπορικά κέντρα, συγκροτήματα πολιτελών πολυκατοικιών, βίλες. Και το καυσαέριο πολλαπλασιάζεται, και η ποιότητα ζωής μας γίνεται όλο και χειρότερη.
Όχι δεν φταίει ο στρατηγός άνεμος για αυτό το χάλι. Φταίει το ξερό μας το κεφάλι. Φταίμε εμείς που συνεχίζουμε να ψηφίζουμε τους ίδιους και τους ίδιους. Πράσινους και γαλάζιους οικοπεδοποιούς. Ποιός θυμάται την προ δωδεκαετίας ατάκα του Παπανδρέου και του Σημίτη ότι η Πεντέλη θα ξαναγίνει πράσινη; Έχουμε φτάσει στο έτος 2009 και η Πεντέλη όχι μόνο δεν ξανάπρασίνησε, αλλά επίσης απέκτησε περισσότερες βίλες και αυθαίρετα.Φταίμε εμείς που ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει να στείλουμε την κυβέρνηση και το μάταιο αυτό σύστημα που λέγεται καπιταλισμό στο διάβολο, και περιμένουμε μέσα σε ένα σύστημα το οποίο έχει θέσει ως αυτοσκοπό την παραγωγή κέρδους με οποιοδήποτε κόστος να δούμε την ζωή μας να καλυτερεύει. Φταίμε εμείς που βλέπουμε όλη αυτή τη σκανδαλώδη συμπεριφορά και αντί να αντιδράσουμε ξεροκαταπίνουμε μπας και τα κάνουμε όλα αυτά γαργάρα, και πιστέψουμε ότι όλες αυτές οι μαλακίες είναι ή αποτέλεσμα της φαντασίας μας, ή το απαύγασμα της νεολληνικής μαγκιάς, άνευ κλανιάς και εξατμήσεως….
Ε λοιπόν καιρός ν’αλλάξουμε τα πράγματα δεν βρίσκετε;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment