Φταίνε τα πεύκα- Τσιμέντο να γίνουν!

Δεν έχουν περάσει ούτε εικοσιτέσσερις ώρες από το σβήσιμο της μεγάλης πυρκαγιάς και η κυβέρνηση, ακόμα μια φορά, αντί να παραδεχτεί το αυτονόητο, δηλαδή το γεγονός ότι φέρει το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών ευθυνών για την ανοργανωσιά της κατάστασης, ρίχνει την ευθύνη αλλού. Και όταν μιλάμε για ανοργανωσιά, μιλάμε για ένα πραγματικό μπάχαλο. Ενώ, επί παραδείγματι, το ΓΕΝ είχε θέσει σε επιφυηλακή όλες τις μονάδες της Αττικής, η μεγαλύτερη πλειοψηφία των ναυτών απλά περίμεναν μέσα στις μονάδες, και όσοι στέλνονταν στα πύρινα μέτωπα απλά περίμεναν μέσα στο πούλμαν να βρεθεί κάποιος αξιματικός να τους πει τι να κάνουν. Δηλαδή βρίσκονταν εκεί απλά για να δείξουν ότι οι ένοπλες δυνάμεις ήταν εκεί, και απλά δεν χρησιμοποιήθηκαν από την πυροσβεστική. Και αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στα όσα γίνονταν στα πύρινα μέτωπα.
Μια πυροσβεστική με ένα κενό 3500 ανδρών, το οποίο υπάρχει από πριν τις προπέρσινες πυρκαγιές..14 πυροσβεστικά αεροπλάνα από τα οποία ζήτημα ήταν εάν μπορούσαν αν πετάξουν τα 7, μιας και το 70% του ελληνικού πυροσβεστικού στόλου αποτελείται από αεροσκάφη κατασκευασμένα στη δεκαετία του 70, δηλαδή, κοινώς, αεροπλάνα τα οποία ζήτημα είναι εάν θα αντέξουν τις συνθήκες μιας επιχείρισης κατάσβεσης, έλλειψη δασικών δρώμων και αντιπυρικών ζωνών, πληρώματα οχημάτων που δεν ήξεραν που να πάνε και πως να πάνε εκεί, και άλλα τινά που δείχνουν ότι η κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε ποσώς με το θέμα των πυρκαγιών από τον Σεπτέμβρη του 2007 και εντεύθεν. Και, σαν να μην εφταναν όλα αυτά, μια ελληνική νομοθεσία, ψηφισμένη επί ΝΔ, που ουσιαστικά επιτρέπει την νόμιμη καταπάτηση των καμένων δασικών εκτάσεων, συν αποχαρακτιρισμούς δασών για να περνάν μέσα από αυτά αυτοκινιτόδρομοι.
Η Ελλάδα έχει εξελιχτεί σε ένα περιβαλλοντολογικό far west, όπου ο κάθε ιδιώτης κάνει ότι καταλαβαίνει με τις ευλογίες, βέβαια, της κυβέρνησης, η οποία σε περίπτωση που κάτι πάει στραβ΄ά, προσπαθεί, σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος, να νίψει τας χείρας της. Και αυτό γιατίν ουσιαστικά το πρώτο πριώνι της Ελλάδοςμ είναι η ίδια η κυβέρνση, που έχει αφήσει το περιβάλλον σε δεύτερη μοίρα χάριν μιας διαμφισβητούμενης, όσον αφορά την φύση και την αποτελεσματικότητα της, μορφής “πράσινης” ανάπτυξης, η οποία κυρίως αποφέρει κέρδη στους επιχειρηματίες που επιλέγουν να ακολουθήσουν το δρόμο της, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τους οδηγήσει στην παύση όσων δραστηριοτήτων τους όντως μολύνουν το περιβάλλον.

Και όλα αυτά σε βάρος, βέβαια, της ποιότητας ζωής του μέσου πολίτη, μιας ακαι αυτές οι πυρκαγίές με την αποψίλωση των δασών , οδηγούν στις εξής τρεις συνέπιες:
1) Άνοδο της θερμοκρασίας στην Αττική
2) Δραματική αύξηση των ρίπων που καταπίνει ό μέσος Αθηναίος , αφού δεν υπάρχει πλέον τρόπος αζυτοί οι ρίποι να ξαναμετατραπούν σε οξυγόνο, και
3) Το τελειωτικό χτύπημα σε κάθε προσπάθεια αναχαίτισης των πλυμηρών που υπάρχει περίπτωση να συμβούν μέσα στους επόμενους μήνες.

Πάνω απ’ όλα όμως, τα όσα έγιναν μ’εσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο έχουν να επιβεβαιώσουν την εικόνα μιας κυβέρνησης που όχι μόνο δεν μαθαίνει από τα λάθη της, αλλά επιμένει κιόλας να τα φορτώνει σε δανεικές πλάτες (βλέπε Στρατηγό Άνεμο, Υπερβολικά Πολλά Πεύκα, και οιαδήποτε άλλη κοινότυπη δικαιολογία μπορεί κανείς να σκαρφιστεί). Και αυτοί οι άνθρωποι μας κυβερνούν λίγο-πολύ τα τελευταία είκοσι χρόνια (ναι βάζω μέσα και το ΠΑΣΟΚ, όσο και να θέλει να φανεί ότι άλλαξε δεν μπορώ να ξεχάσω τι έλεγε μετά τις πυρκαγιές στην Πεντέλη κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’90).
Μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι για όλα αυτά; Μήπως πρέπει να στείλουμε επιτέλους την κυβέρνηση σπίτι της; Μήπως πρέπει αν στείλουμε και το ΠΑΣΟΚ σπίτι του (αν δε πάρουν μαζί τους και την ανανεωτική πτέρυγα του ΣΥΝ ακόμα καλύτερα). ; Άντε, γιατί καιρός τους είναι. Επιτέλους, καιρός είναι να πάρουμε εμείς, σαν λαός την κατάσταση στα χέρια μας. Εάν όντως θέλουμε κάτι να αλλάξει.