Περί τρομοκρατίας, ξανά

Άλλο ένα χτύπημα σε αστυνομικό τμήμα, και οι αντιδράσεις έχουν αρχίσει να οργιάζουν. Να πω την αλήθεια μου έχω πολλά να χωρίσω με την ΕΛ.ΑΣ και την ηγεσία της, αλλά δεν μου αρέσει η τακτική ορισμένων "σωτήρων της επανάστασης" που όποτε το θεωρούν σωστό πέρνουν ένα καλάσνικωφ και όποιον πάρει ο χάρος, με όποια κίνητρα.
Αλλά θα διαφωνήσω με τον κατα τα άλλα συμπαθή κο Πίττα. Δεν φταίει το γεγονός ότι η αριστερά δεν κάνει ανοίγματα στους δεξιούς για κοινούς αγώνες. Φταίει το ότι πολλές φορές η αριστερά κάνει πισογυρίσματα, και αντί να ενισχύει τους αγώνες και να τους πάει μπροστά, πολλές φορές την κρίσιμη στιγμή κάνει πίσω. Και πολλές φορές κάνει πίσω γιατί υπάρχουν κομμάτια της τα οποία δεν αισθάνονται άνετα όταν απομακρύνονται πολλύ από θέσεις που να μην διαφέρουν και πολλύ από αυτές λ.χ. του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η αριστερά απογοητεύει πολύ κόσμο, ό οποίος είτε γυρνά σπίτι του, είτε καταφεύγει σε πρακτικές τύπου ανταρτοπολέμου.

Και εάν είναι να πάρουμε τον μπατσο με το μέρος μας κατά τη διάρκεια της επαναστατικής διεργασίας, θα τον πάρουμε με το μέρος μας όταν αντιληφτεί ότι η κυβέρνηση και το σύστημα που υπηρετεί ωφελούν μόνο τους ανώτερους του και την αστική τάξη, και όχι τον ίδιο και τα παιδιά του. Τότε ο αστυνομικός δε θα ρίξει γκλομπιά στον διαδηλωτή, αλλά στον ανώτερο του.

Τώρα όμως ζούμε ακόμη σε μια φάση που η ταξική συνέιδηση του κόσμου βρίσκεται ακόμη αρκετά χαμηλά, οπότε η αστυνομία θα βγει στον δρόμο διψασμένη για αίμα. Και δε αποκλείεται ένας νέος Αλέξης, αλλά αυτή τη φορά με τους μικροαστούς και τους νοικοκυραίους να πέρνουν το μέρος της ΕΛ.ΑΣ......