Τέλος Εποχής (;)

τέλος του 2013 σήμανε πολλά. Αλλά κυρίως σήμανε  το τέλος μίας εποχής για το  διαδικτυακό ραδιόφωνο. Και αυτό γιατί  το 2013 ένα από τα αγαπημένα μου ραδιοφωνικά ντουέτα έκανε την τελευταία του εκπομπή. Και πολλών από εμάς στον κόσμο του διαδικτύου.

Η πρώτη τους ραδιοφωνική απόπειρα έγινε από ένα στούντιο στο Βύρωνα, κάπου γύρω στα 1996.  Ήταν ένας πιλότος, δηλαδή μια δοκιμαστική εκπομπή που θα πήγαινε για αξιολόγιση στους ραδιοσταθμούς της εποχής. Μόνο που εκπομπή ξεκίνησε το....2007, όχι στην μπάντα των fm, ούτε στα μεσαία, αλλά στην ραδιοφωνική μπάντα του διαδικτύου. Και ξεκίνησε, ή μάλλον ξεκίναγε κάπως έτσι.

Για τα επόμενα χρόνια, ο Τοσκαλούσα (επ. χαμένο πλοίο) και, κυρίως ο Καίσαρας Εμμανουήλ (επ. χαμένος ποιητής), χρησιμοποίησαν την συχνότητα του radiobubble για να υποδηθούν τους ακόλουθους ρόλους:

Του καφετζή στην ΓΑΔΑ (wannabe)

Του κονφερανσιέ σε γαμήλιες δεξιόσεις όπου εμφανίζονταν απρόσκλητοι

Του PR για εταιρίες ενοικίασης ελικοπτέρων (για αποδράσεις παντός είδους)

Του νοσταλγού του παλιού καλού ΠΑΣΟΚ

Του πολεμικού ανταποκριτή από το Άγιο Όρος

Του ξεναγού στις καλύτερες μπάρες της Αθήνας (δις)

Του οπαδού του Κώστα Χατζή και του Δάκη

Του Λάτρη της Ρίτας Σακελαρίου (με τη βοήθεια του Dealsend)

Του Στέφανου Μάνου 

Και πολλών άλλων τύπων και προσόπων της επικαιρότητας. Ήταν η πιο ελευθερόστομη και πρωτοπόρα εκπομπή του ελληνικού ραδιοφώνου. Κάθε εκπομπή τους ήταν ικανή να γεμίσει τον ακροατή με αυτό το περίεργο αίσθημα, που πότε σε κάνει να γελάσεις, πότε να συγκινηθεί, και πότε να τα πάρει, κυριολεκτικά, στο κρανίο. Γιατί αυτοί ήταν. Στην πραγματικότητα ήταν άνθρωποι με ευαισθησίες, αστείρευτο χιούμορ και πολιτική κουλτούρα.  Ναι, οι Contrabbando προέβαλλαν έναν πολιτικό πολιτισμό, τελείως διαφορετικό από αυτόν που προωθούν διάφορα  βοσκόπουλα που φωνάζουν “βία”. Στην πραγματικότητα μια εκπομπή αυτών των δύο θα έκανε οιονδήποτε καθωσπρέπει νεοφιλελεύθερο να φύγει τρέχοντας και ουρλιάζωντας από τον τρόμο. Στο πρώτο τους πάρτυ, εκεί στου Γκοντού, είχε γίνει της τρελής. Άπειροι φίλοι του ντουέτου, και άπειρα γέλια. Με θυμάμαι να έχουν αναλάβει τον ρόλο του κονφερανσιέ, να μοιράζουν τα απίστευτα δώρα (προσφορά sex shop παρακαλώ), και εμένα να γυρίζω στην μονάδα (εκεί στον Βοτανικό) με ένα χανγκόβερ που ήταν λες και είχε βγει από την κόλαση. Και τα επόμενα πάρτυ τους, στον χώρο της ραδιόφουσκας, είχαν τα ίδια χαρακτηριστικά. Και όλο αυτό κράτησε για αρκετά χρόνια, με αρκετές τελευταίες εκπομπές.

Όμως σε αυτήν κάτι είχε αλλάξει. Θες ο φόρτος εργασίας του ενός, θές η επικείμενη μετανάστευση του άλλου για Θεσσαλονίκη,αυτή η τελευταία εκπομπή φαίνεται πως είναι πραγματικά η τελευταία, δεν είναι σαν τις τελευταίες συναυλίες των Πυξ Λαξ , λ.χ.

 Ας είναι.

Θα μου λείψουν

Οι μπαγάσες