radio ucy

Πριν από λίγες βδομάδες, δημιουργήθηκε ο όμιλος του ραδιοσταθμού του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Είναι όμως αυτός ο «όμιλος» πραγματικά όμιλος ή μήπως είναι κάτι άλλο;

Κατ’ αρχήν, όποιος περνάει από το στούντιο του ραδιοφωνικού σταθμού βλέπει την επιγραφή Πανεπιστημιακή Φωνή ΛΤΔ. Ο ραδιοσταθμός είναι, κατ’ αρχήν μια εταιρία περιορισμένης ευθύνης, χρηματοδοτούμενη από το Πανεπιστήμιο. Οι παραγωγοί είναι στην ουσία υπάλληλοι του ραδιοσταθμού. Υπόκεινται στην ίδια σχεδόν λογοκρισία στην οποία υπόκεινται οι συνάδελφοι τους των κλασσικών εμπορικών ραδιοσταθμών. Δεσμεύονται και αυτοί με συμβόλαια. Και απολύονται.
Αλλά, όσοι απολύονται λόγω παραβίασης των όρων του καταστατικού της εταιρίας
( ένα καταστατικό το οποίο κανείς δεν είδε ποτέ, γιατί εμπεριέχει τα «αυτονόητα» και όποιος δε διαφωνεί με αυτά «δεν είναι ανάγκη να το δει»), και του συμβολαίου
( το οποίο είναι υποχρεωμένοι να υπογράψουν όλοι οι παραγωγοί για να μπορούν να έχουν εκπομπή, και το οποίο περιέχει μόνο κανόνες σε σχέση με το πώς πρέπει να λειτουργεί ο παραγωγός κατά τη διάρκεια της εκπομπής), διαγράφονται αυτομάτως και από τον όμιλο.

Οι φοιτητές που εργάζονται στην Πανεπιστημιακή Φωνή, εκπροσωπούνται από μόλις ένα άτομο στη διοίκηση του σταθμού, ενώ όλες οι άλλες θέσεις είναι των εκπροσώπων της πρυτανείας, και του ακαδημαϊκού προσωπικού. Μάλιστα πρόεδρος του ραδιοσταθμού που διατείνεται ότι είναι η φωνή των φοιτητών του Πανεπιστημίου, είναι ο αντιπρύτανης.

Οπότε όλη η λειτουργία του δεν συνάδει με το να είναι όμιλος. Οι φοιτητές-παραγωγοί και μη, δεν έχουν κανένα λόγο για το τι γίνεται μέσα σε αυτόν. Τις αποφάσεις όλες τις παίρνει μόνο το ΔΣ και όχι η Γενική Συνέλευση του ομίλου. Η Γενική Συνέλευση είναι διακοσμητική όπως φαίνεται να είναι και ο όμιλος. Γιατί , αφού δεν λειτουργεί μήπως απλά δημιουργήθηκε για να μπορεί ο ραδιοσταθμός να απορροφά κονδύλια και από τους ομίλους του πανεπιστημίου;


Τι γίνεται μέσα στα στούντιο του ραδιοσταθμού;
Τα cd player δεν λειτουργούν με αποτέλεσμα, όσοι παραγωγοί δεν έχουν την τύχη να έχουν τον χρόνο να φτιάξουν ένα cd με τα κομμάτια που θα παίξουν κατά τη διάρκεια της εκπομπής, ή να περάσουν τα κομμάτια τους στον υπολογιστή, ή να έχουν έναν σκληρό δίσκο με τα κομμάτια που παίζουν, να είναι αναγκασμένοι να μπαίνουν στη διαδικασία της αλλαγής των κομματιών που παίζουν μέσω της μοναδικής σιντιέρας που λειτουργεί, αυτής που έχει ο Η/Υ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το να γίνεται η διαδικασία χρονοβόρα, πράγμα που δυσκολεύει τους παραγωγούς στη δουλειά τους, αλλά επίσης γίνεται κουραστική για τους ακροατές. Ο δε σταθμός δεν εκπέμπει μέσω internet γιατί εδώ δεν έχει δοθεί το κονδύλι το οποίο θα επιτρέψει την αγορά των κατάλληλων εξαρτημάτων για την εκπομπή μέσω ίντερνετ. Και μιλάμε για το αστρονομικό ποσό των....... 15 ευρώ. Παρόλα αυτά επιμένουν να ζητούν από τους παραγωγούς να δείχνουν επαγγελματισμό, και να «λειτουργούν στον σταθμό όπως θα λειτουργούσαν στη δουλειά τους»

Οι παραγωγοί μπορούν να επιλέγουν ότι μουσική θέλουν, μιας και δεν ακολουθείται η πρακτική του playlist από τον σταθμό. Υπάρχει εκπομπή με μουσική μέταλ, δύο εκπομπές με ροκ και δύο εκπομπές με freestyle μουσικό ύφος. Όμως απαγορεύεται να ακούγονται κομμάτια με λέξεις «τζιζ» ή έστω να ακούγονται αυτές οι λέξεις.

Συγκεκριμένα τον Δεκέμβρη ομάδα παραγωγών δέχτηκε φραστική επίπληξη γιατί έπαιξαν το «Υβρεολόγιο» του Φοίβου Δεληβοριά. Και φέτος το Μάρτη παραγωγός δέχτηκε παρόμοια επίπληξη γιατί έπαιξε το κομμάτι « Fuc U» των Archive. Καταλαβαίνετε ότι αυτή η απαγόρευση μπορεί άνετα να υποκαταστήσει την «κονσέρβα» των κλασσικών εμπορικών ραδιοσταθμών.

Λέγεται επίσης ότι στο συγκεκριμένο ραδιοσταθμό οι παραγωγοί είναι ελεύθεροι να πουν ακριβώς ότι θέλουν. Και όμως υπάρχει προληπτική λογοκρισία. Και όποιος δεν μπορεί να την εφαρμόσει, έχει πρόβλημα. Να τι έπαθε ένας παραγωγός, ο οποίος έκανε πλήρη χρήση της «ελευθερίας» του. Στην αρχή, δέχτηκε επίπληξη για σχόλια που έκανε σε σχέση με πολιτικά κόμματα και πολιτικά πρόσωπα, διότι η πολιτική τοποθέτηση και τα σχόλια για κόμματα και πολιτικά πρόσωπα απαγορεύονται, σύμφωνα με τους κανονισμό του ραδιοσταθμού. Στις 19 Μαρτίου απολύθηκε από τον ραδιοσταθμό γιατι είπε κακές λέξεις (;), ακούστηκε ότι υπήρχε στην αίθουσα τσιγάρο, και αφιερώθηκε ένα τραγούδι στον αντιπρύτανη που δεν του άρεσε.

Το χειρότερο με αυτή την ιστορία, είναι ότι η απόλυση έγινε τηλεφωνικώς, χωρίς να αποφασίσει η Γενική Συνέλευση του ομίλου για κάτι τέτοιο. Αλλά η Γενική Συνέλευση δεν έχει την αρμοδιότητα να απολύσει κανέναν παραγωγό. Αντιθέτως αυτή την αρμοδιότητα έχει η συντονίστρια του ραδιοσταθμού.

Ας αφήσουμε τις μεσοβέζικες λύσεις. Ας αποφασίσουμε πώς όντως θέλουμε να λειτουργεί ο ραδιοσταθμός.

Αν θέλουν αυτοί να λειτουργεί σαν εταιρία όπως και είναι θα πρέπει να μας δώσουν τα δικαιώματά μας: συμβόλαια, μισθό, πιστοποιητικό συμμετοχής, αποζημίωση απόλυσης.

Όμως θέλουμε να λειτουργεί σαν όμιλος που
• Ανώτατο όργανό τους να είναι η Γενική Συνέλευση.
• Το ΔΣ να παίζει εκτελεστικό ρόλο, να είναι εκλεγμένο και αιρετό.
• Να εκφράζει πραγματικά την φωνή των φοιτητών χωρίς λογοκρισία
• Να είναι μέσο επικοινωνίας και ελεύθερης έκφρασης είτε αυτή είναι κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική

Με λίγα λόγια να ελέγχεται απο τους φοιτητές και να είναι για τους φοιτητές.


Y.Γ. Σήμερα μόλις (26/3) έμαθα ότι παραγωγοί που κανονικά θα είχαν εμπομπή την Τετάρτη 26/3 το απόγευμα, έμαθαν τυχαίως την προηγουμένη ημέρα ότι η εκπομπή τους θα ακυρονώταν λόγω εκδήλωσης του Πανεπιστημίου για την 25 Μαρτίου και την 1η Απριλίου, η οποία έπρεπε να αναμεταδωθεί ζωντανά....... Και ύστερα απαιτούν επαγγελματισμό από τους παραγωγούς