Ενας Μερμηγκας στη Συμπρωτευουσα.

Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ΄ ολόκληρο τ' ασκέρι

Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
εν-δυό προσκυνάμε,
εν-δυό πολεμάμε,
εν-δυό δεν πεινάμε

Tα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ' ωραίο σου λαρύγγι

Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
εν-δυό προσκυνάμε,
εν-δυό πολεμάμε,
εν-δυό μα πεινάμε

Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν' αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει

Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
εν-δυό προσκυνάμε,
εν-δυό μα πεινάμε,
εν-δυό θα σε φάμε!


Δεν ξερω πόσοι απο εσάς είδαν την συνέντευξη του Κωστάκη από τη ΔΕΘ. Όσοι όμως την είδαν, υποψιάζομαι ότι είδαν ότι είδα και εγώ. Έναν ηγεμωνα ο οποίος είναι τελειως αποκωμμένος σε σχεση με τις ανάγκες και τις ανυσηχιες του λαου ο οποίος τον ψήφισε. Ενός πρωθηπουργού απο αποδείκνυε (για πολλωστή φορά) ότι χρωστάει την εκλογή του περισσότερο στις θητείες του Σημίτη που προϋγήθηκαν αυτού, και σχεδόν καθόλου στην πολιτική πρόταση που είχε (αλλά και το εάν είχε ή έχει, ή έχει να αμφισβητείται) αρθρώσει η ΝΔ. Εκεί, ωχυρωμένος πίσω από σχεδόν όλα τα ακούνητα στρατιωτάκια της Ελλάδας (ή τις ζαρντινιερες-διαλέγετε και παίρνετε) αλλά και πίσω απο τη θέση του ανώτατου άρχοντος των κομματικών και κρατικών οφικίων, έβγαλε έναν από τους πιο εξοργηστικούς (αν όχι κωμικοτραγικούς) λόγους του. Ως άλλη Μαρία Αντουανέττα, ή μάλλον ως άλλος Τσαουσέσκου, φαίνεται τώρα να ζει το δικό του «Φθηνόπωρο του Πατριάρχη».

Κατ’ αρχήν κάλυψε όλες τις ιερές Business που είχε το Βατοπέδι με το Ελληνικό Δημόσιο, μετά κάλυψε τον (νόμιμο) φορορυγά Βουλγαράκη, και κάλυψε και τον Αλογοσκούφη, ο οποίος μην μπορώντας-θέλωντας να κυνηγήσει το διαφυγόν μεγάλο κεφάλαιο, αποφάσησε να κυνηγήσει φορολογικά πάλι τα πιο αδύνατα στρώματα της Ελληνικής Κοινωνίας. Τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους συμμβασιούχους και την γενιά των 700 ευρώ. Στο ίδιο έργο θεατές, κάθε χρόνο λιτότητα, σχεδόν από τη δεκαετία του ’80. Η παράγκα των δεκαετιών του ’60 και του ’70, που έγινε πολυκατοικία επι ΠΑΣΟΚ, και τώρα έχει καλύψει ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο.

Όμως αυτή ήταν η μόνη. Από την άλλη υπάρχει και η όψη των δρώμων της συμπροτεύουσας. Εαν και οι παροικουντες την Ιερουσαλήμ είχαν κάποιες αμυδρες υποψίες για το μέγεθος της διαδήλωσης έξω από τη ΔΕΘ, οι μη έχωντες γνώση και οι οπαδοί της κυβέρνησης έλεγαν ότι θα πήγαιναν στις διαδηλώσεις μόνο οι μειωψηφίες. Μειωψηφίες που έφτασαν τις 20,000 άτομα, πολλοί εκ των οποίων είχαν πάει στην πόλη από τους γύρω νομούς, αλλά και από όλες σχεδόν τις περιοχές της Ελλάδας.

Τον παλμό έδιναν τα μπλοκ των ταχυδρομικών, της Ολυμπιακής, και των Σιδηροδρομικών, μαζί με τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για πρώτη φορά εμφανίστηκαν μεγάλα μπλοκ ένστολων διαδηλωτών (πυροπσβέστες και αστυνομικοί), ανθρώπων που δεν συνηθήζουν να κατεβαίνουν σε πορείες, τουλάχιστον οργανωμένα και σε τόσο μεγάλους αρυθμούς. Κάπου είχε πει ό Λένιν, ότι όταν θα γίνει η επανάσταση οι χαμηλόβαθμοι των σωμάτων ασφαλείας θα περάσουν με το μέρος της. Να μην το περιμένω αυτο από τον πυροσβέστη που πρέπει (ανάμεσα στους μύριους κινδύνους που αντιμετωπίζει στη δουλεία του, δουλεύωντας με σάπια μηχανήματα) να αναπνεύσει μέσα σε ένα χρόνο θεός ξέρει τι ποσότητες χημικών και τοξικών αερίων, ή από τον απλό μπάτσο που στις περιπολίες ή στο γραφείο του βλέπει σε τι κακά χάλια έχει βρεθεί η ελληνική κοινωνία (όπου οι αριθμοί ευημερούν αλλά ο κόσμος......δεν τα βγάζει πέρα), και δουλεύουν για τρεις και εξήντα ( οι περισσότεροι που είδα ήταν απλοί αστιφύλακες, και μερικοί χαμηλόβαθμοι-δεν είδα κανέναν από τις tropas de elite, αυτές τις υπηρεσίες που δεν το ‘χουν σε τίποτα να σε σπάσουν στο ξύλο).
Παρά τα εκτεταμένα σπρωξίδια στην ουρά της πορείας, και το ότι έγινε ανάμεσα σε ΚΚΕ και Α/Α η πορεία είχε παλμό, κέφι, δυναμισμό. Στην δε Τσιμισκη τα συνθήματα ήταν τόσο δυνατά που ο αντίλαλος από ένα μπλοκ που βρισκόταν στην αρχή της, μπορούσε να ακουστεί σχεδόν ώς την Αριστοτέλους. Τα δε συνθήματα ήταν καυστικότατα, με βολές σχεδόν κατά παντώς υπευθύνου. Ενδεικτικά μερικά εκ των συνθημάτων:
-ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ....
-ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΕΣ ΜΕ ΣΤΟΛΗ (όταν τα μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ είχαν για πρώτη φορά οπτική επαφή με τα ΜΑΤ)
- ΝΑΤΟΙ ΝΑΤΟΙ ΟΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΗΣΤΕΣ, ΠΗΡΑΝΕ ΤΑ ΓΚΛΟΜΠ, ΚΑΙ ΒΑΛΑΝΕ ΣΤΟΛΕΣ (ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΘ, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΧΑΝΘ)
-ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗ ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟ, ΠΑΡΕ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΠΗΔΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ
- ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
-ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Τα μερμηγκάκια έχουν αρχήσει να αντιλαμβάνονται ότι δεν πάει άλλο, και να αντιδρούν. Μπορεί ακόμη η επανάσταση να βρίσκεται έτη φωτός μακρυά, αλλά παρ’ όλα αυτά υπάρχει μια πολλύ μεγάλη δυναμική για την αλλαγή του συστήματος και της πολιτικής ζωής της χώρας. Σε μια εποχή που τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ κινούνται ανάμεσα στο 13-18% και η δυσαρέσκεια απέναντι τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αξιωματική αντιπολίτευση μεγαλώνει (αν και με τις τελευταίες δημοσκοπίσεις βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ να ανεβάζει λίγο τα ποσοστά, αλλά αυτό πιστεύω ότι είναι μια φούσκα που θα κρατήσει λίγο) οι προοπτικές για ένα νέο όραμα στην ελληνική πολιτική σκηνή είναι καλές. Αλλά, ακόμα και στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ ως ΣΥΡΙΖΑ απογοητεύσει τον κόσμο, υπάρχει μια σειρά από συνιστώσες μέσα στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες μπορούν να στεγάσουν τους δυσαρεστημένους, αρκεί να μπορέσουν να εξηγήσουν πιο πιστεικά τους λόγους μιας πιθανής αποτυχίας (η οποία δεν είναι διόλου απίθανη) των ρεβιζιονιστικών πολιτικών σχηματισμών, και γιατί υπάρχει η αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός μεγάλου και δυνατού επαναστατικού κόμματος.