ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΣ

Πολλά και ύποπτα πράγματα συμβαίνουν στην Αθήνα. Πολλύ φοβάμαι ότι μέσα στις επόμενες βδόμάδες η Ελλάδα θα ζήσει ημέρες της Ιταλίας του ’70. Δεν είμαι και πολλύ σίγουρος για αυτό που Θα πω αλλάτα γεγονότα των τελευταίων μηνών έχουν μια δυνατή οσμή από στρατηγική της έντασης. Από τις χειροβομβίδες στο στέκι μεταναστών, στις μπουνιές σε στέκια ομοφυλοφίλων, στους αγανακτισμένους δήθεν πολίτες του Αγίου Παντελεήμονα και της Πάτρας ‘εως και στη δράση της “σέκτας επαναστατών”, και στις χειροβομβίδες κρότου-λάμψης στπ Παλιό Εφετείο όλα έχουν την χαρακτηριστική μυρωδιά του παρακράτους και της Χρυσής Αυγής.

Το μόνο που μπορώ να αισθανθώ μετά το τελευταίο χτύπημα της Σέκτας είναι τρόμος. Τρόμος για τα μελούμενα. Τρόμος για την περεταίρω συμπεριφορά της αστυνομίας και της ελληνικής ακροδεξιάς που όλο και δυναμώνει. Η επίθεση έγινε ενώ εδώ και λίγες ημέρες βγήκε το πόρισμα για την δολοφονία Γρηγορόπουλου, τις ίδιες μέρες που η αστυνομία έχει αναλάβει κατ’ εντολίν της κυβέρνησης και με τη συνέργεια της Χρυσής Αυγής να συλλάβει και να τρομάξει όσους φτωχοδιάβολους βρίσκονται στις πέριξ του κέντρου περιοχές. Δηλαδή, σε μια εποχή που ευνοεί την καταστολή. Όλη αυτή η ατμόσφαιρα εμένα με τρομάζει. Στη μετά Δεκέμβρη εποχή, φαίνεται ότι και πάλι η διαφορετική άποψη σιγά σιγά περνά στο περιθώριο, και απο κει και πέρα στην παρανομία, μετά από μεθόδους και μεθοδεύσεις από διάφορους κύκλους που λυμαίνονται τα κανάλια της ενημέρωσης και τον κρατικό μηχανισμό. Υπάρχει μάλιστα ένα περίεργο υπόγειο πλέγμα σχέσεων ανάμεσα σε επιτροπές κατοίκων, συλλλόγους εφέδρων, την Χρυσή Αυγή και μέλη του ΛΑΟΣ, το οποίο μονοπωλεί τον τηλεοπτικό χρόνο σε ρεπορτάζ για την μετανάστευση και την εγκληματικότητα και οργανώνει εκδηλώσεις μίσους, ενώ μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων έχουν δεχτεί απειλές, είτε ανώνυμα, είτε μέσω της ιστοσελίδας της Χ.Α., και οι μετανάστες βρίσκονται αντιμέτωποι με μια σειρά ρατσιστικών επιθέσεων και επιχειρήσεων σκούποας που συνδιοργανώνονται από τη Χρυσή Αυγή και διμοιρίες των ΜΑΤ. Και να μην ξεχνάμε τα του προκείμενου. Όταν σκοτώθηκε ο αστυνομικός, όλοι έδειξαν προς την Σέκτα. Αντιστοίχως στην επίθεση κατά της Κούνεβα, η αστυνομία συνεχίζει να ερευνά την ερωτική της ζωή, ενώ είναι γνωστό ότι είχε δεχτεί απειλές από μπράβους της εργοδοσίας, ενώ οι έρευνες άεχησαν με καθυστέρηση ενός μήνα. Δύο μέτρα και δύο σταθμά, ή μήπως ξέρουν πιοι βρίσκονται πίσω από ντη Σέκτα; Και μήπως η επίθεση έχει σκοπό να δημιουργήσει κλίμα κατά τη διάρκεια της δίκης του ΕΛΑ που διεξάγεται τώρα, όπως είχαν κάνει τα δύο προηγούμενα χτυπήματα μέσα στον Δεκέμβρη; Ύποπτα πράγματα σε ύποπτες εποχές. Και τρομακτικά. Που μου φέρνουν στο μυαλό την εποχή που η Ordine Nuovo έκανε τυφλές επιθέσεις με σκοπό να δημιουργήσει κλίμα ευνοηκό για μια αυταρχική στροφή στην Ιταλική κοινωνία. Και δυστυχώς αυτό το κλίμα τρομοκρατίας δεν θα το πληρώσουν μόνο αγωνιζόμενοι άνθρωποι. Θα το πληρώσουν και πολλοί που δεν έχουν καμία σχέση με τα κινήματα και απλά έτυχε να βρίσκονται στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Και αυτό δεν είναι το πιο τρομακτικό ενδεχόμενο. Υπάρχει και η πιθανότητα της φασιστικής εκτροπής, έστω και μέσω εκλογών. Γιατί ο φασιμός από ένα τέτοιο κλίμα ευνοείται. Εκτός και εάν βρούμε τον τρόπο να απαντήσουμε πολιτικά σε όλα αυτά. Να πιαστεί μια αρχή