HABEMUS PAPAM

Απλά θα ήθελα να σχολιάσω λίγο το όλο σκηνικό που έγινε με την διαμάχη Τσίπρα-Αλαβάνου και την παραίτηση (και επαναφορά) του ηγέτη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Η πιο πιθανή ερμηνεία της παραίτησης της ίδιας, έχει να κάνει με τις εντός του Συνασπισμού διιχογνωμίες για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Παρ’όλα αυτά όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν μεταφέρθηκε στον τύπο, αλλά αντιθέτως ο κόσμος έμεινε με την εντύπωση ότι το όλο σκηνικό έγινε για την “μάχη της καρέκλας”, αφού ούτε ο ίδιος ο Αλαβάνος εξήγησε δημοσίως τους πολιτικούς λόγους πίσω από την παραίτηση του, ούτε όμως και ο Τσίπρας έδειξε με την αντίδραση του τους επί της πολιτικής λόγους που οδήγησαν στις διχογνωμίες αυτές.
Αντιθέτως αυτά τα μάθαμε “ανεπίσημα” μέσα από διαροές προς τον τύπο. Όλο αυτό το παρασκήνιο μόνο κακό μπορεί να κάνει, και να δημιουργήσει την εντύπωση πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ακόμη κόμμα της σειράς στον μέσο πολίτη. Και λόγω της επικοινωνιακής διαχείρισης του όλου ζητήματος, νικητής από την όλη ιστορία μπορεί να βγει μόνο η αν;ανεωτική πτέρυγα με όσα συνεπάγεται αυτό το πράγμα. Πόσο μάλλον όταν όλο αυτό το σκηνικό στήνεται τον καιρό που κανονικά το αριστερό ρεύμα και ο Τσίπρας και οι συν αυτώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τους ανοιχτούς λογαριαμούς που έχουν με την ανανεωτική πτέρυγα ήδη από την εποχή του Δεκέμβρη.