Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές

Αναμφισβίτητα, το 4,6% στις φετινές κοινοβουλευτικές εκλογές αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία. Παρ’ όλα αυτά, από το να γιορτάζουμε την επιτυχία αυτή έως την άρθρωση μιας αποτελεσματικής και ουσιαστικής αντιπολίτευσης, εάν το εκλάβουμε ως αναπόφευκτη την λογική εξέλιξη (δηλαδή το να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης με κάποιες διακοσμητικές αλλαγές), υπάρχει μια πολύ μεγάλη απόσταση. Ιδίως νοουμένου ότι την μεγαλύτερη πλειοψηφεία της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, απαρτίζουν στελέχη της δεξιάς πτέρυγας του ΣΥΝ. Δηλαδή άτομα που δεν βλέπουν το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ με καλό μάτι, και πιθανώς να ονειρεύονται χαρτοφυλάκια σε κάποια κυβέρνηση με λογικές κεντροαριστεράς. Δεδομένου κιόλας ότι τα συγκεκρυμένα στελέχη μπήκαν με τα μπούνια στη Βουλή, η Ανανεωτική Πτέρυγα μπορεί να θεωρήσει αυτό το γεγονός ως πολιτική νίκη και να ξεκινήσει την αντεπίθεση της σε βαρος τόσο όσων συνιστωσών βρίσκονταν σε ρήξη με αυτήν και το άτυπο “διευθυντήριο” του ΣΥΡΙΖΑ της εποχής Αλαβάνου, όσο και απέναντι στην αριστερή τάση του ΣΥΝ και το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο.

Αυτή η αντεπίθεση θα έχει μεγάλο αντίκτυπο τόσο στους ανένταχτους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οπίοι ίσως να δουν την προσπάθεια να αποκτήσουν ανεξάρτητη φωνή να αναβάλλεται για τις Ελληνικές Καλένδες, όσο και σοτ εξωτερικό, αφού είναι πολλύ πιθανόν το κοινό να βλέπει μια αλλοπρόσαλλη στάση. Με το ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στο δρόμο με τα κινήματα, και τους κοινοβουλευτικούς του εκπροσώπους να κάνουν άλλα αντί άλλων.

Κοινώς φοβάμαι ότι το σαμποτάζ της εποχής των προ των Ευροεκλογών θα συνεχιστεί με την ίδια αγριότητα, και ότι ο Τσίπρας πηγαίνωντας στη Βουλή βρίσκεται, πολτικά, στο στόμα του λύκου, μαζί με κάθε προσπάθεια για μια ουσιαστική αριστερή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός λύκου που δεν προέρχεται από τη δεξιά ή το ΚΚΕ, αλλά από τυο ίδιο του το κόμμα, από την ίδια του την παράταξη. Και στην περίπτωση που οι φόβοι μου αποδειχτούν αληθείς, αυτό που περιμένει την Ελληνική Αριστερά και το εγχείρημα της εννοποίησης Της, είναι , για μια ακόμη φορά, πέτρινα χρόνια.

Τα οποία όμως μπορούν να αποφευχθούν εάν η βάση του ΣΥΡΙΖΑ δείξει σε αυτά τα στελέχη ότι η θέση τους είναι επισφαλής, και ότι η κάθε προσπάθεια να βάψουν τα χέρια αυτού του πολιτικού φορέα σε μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, πολλώ τε μάλλον να δρομολογήσουν με το έτσι θέλω μια δεξιά στροφή στο ΣΥΡΙΖΑ ή και τη δυάληση του, θα σημάνει το πολιτικό τέλος αυτών των ατόμων. Δηλαδή πρέπει να νιώσουν την πίεση της εκλογικής βάσης για να αλλάξουν μυαλλά. Και εάν δεν γίναι αυτό, πρέπει τα άλλα δυο ρεύματα του ΣΥΝ να βρουν τα κότσια να κλείσουν οριστικά τους ανοιχτούς λογαριασούς τους με τους Ανανεωτικούς, ακόμη και εάν αυτό σημαίνει διάσπαση του ΣΥΝ. Ούτως ή άλλως ένα ξεκαθάρισμα χρειάζεται, μπας και ξεσκαρταριστούν άτομα τα οποία μόνο ζημιά κάνουν.