First they came for the Jews….

Το σκηνικό των τελευταίων εβδομάδων στην Ομόνοια, όπως και στις άλλες περιοχές που διαμένουν μετανάστες, τις τελευταίες εβδομάδες θυμίζει όλο και περισσότερο σκηνικό γκέτο. Η αστυνομία μπαινοβγαίνει στις γειτονιές ελεύθερα, με τα όργανα της να εξευτελίζουν μετανάστες στο δρόμο, να κάνουν συλλήψεις στο σωρό και να τρομοκρατούν ανθρώπους που ήρθαν στη χώρα μας για να ξεφύγουν από φτώχεια, πολέμους και αυταρχικά κα8εστώτα. Και όλα αυτά στον απόηχο της εκλογικής επιτυχίας της ακροδεξιάς στην Ελλάδα.
Μετά τις ευρωεκλογές ην κυβέρνηση ξαφνικά ανακάλυψε το θέμα των μεταναστών. Όχι για να σκύψει πάνω από τα προβλήματα τους, αλλά για να ηγηθεί της εξτρατείας ενάντια σε αυτούς. Από κοντά και το δήθεν αριστερό ΠΑΣΟΚ, το οποίο μυριζόμενο τις ψήφους αντέγραψε την ρατσιστική ρητορική Καρατζαφέρη σχεδόν μέχρι τελίας, μιας και μυρίστηκε ότι μπορεί να μαζέψει ψήφους και απο ‘κει. Παράληλα βλέπουμε διάφορους “αγανακτησμένους” πρώην καταδρομείς και νυν κατοίκους (βλέπε Δημήτρης Πιπίκιος) να τρέχουν στις γειτονιές που μένουν οι μετανάστες με μοναδική ατζέντα την εκκαθάριση της περιοχής από τα “μύαρα” στοιχεία και δίνοντας ουσιαστικά μια μηντιακή “πάσα” στα “παλικάρια” της Χρυσής Αυγής να κάνουν το “θεάρεστο” έργο τους κυνηγώντας μετανάστες στα στενά των συνοικιών, με την βοήθεια πάντα της ΕΛ.ΑΣ.

‘Ολο αυτό το σκηνικό είναι μια εικόνα από το παρόν αλλά και το μέλλον της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μια εικόνα που κάθε άλλο παρά όμορφη είναι. Γιατί εάν δεν υπάρξει αντίδραση, και τα περιστατικά σαν το λυντσάρισμα των Πακιστανών στη Μανωλάδα θα πολλαπλασιαστούν, και οι απειλές που δέχονται όσοι Έλληνες τολμούν να δείξουν κάποια συμπάθεια προς τους μετανάστες θα αρχίσουν να γίνονται πραγματικότητα. Και η μαύρη αλήθεια είναι ότι θα ανοίξει ο δρόμος και για την εξολόθρευση και άλλων ενοχλητικών ομάδων, και άλλων αποδιωπομπαίων τράγων που θα τους φορτωθούν όλα τα κακά του συστήματος, σε μια προσπάθεια να αθωωθούν στην συνείδηση του κόσμου οι πραγματικοί υπαίτιοι της κρίσης, της ανεργίας και όλων των δεινών που μας μαστίζουν, δηλαδή το εθνικό και διεθνές κεφάλαιο. Έναντι όλης αυτής της ρητορικής το μόνο που μπορούμε να αντιτάξουμε είναι ο ορθός λόγος και οι λύσεις που δίνουν πραγματική λύση στο πρόβλημα της ανεργίας. Δηλαδή τα πολιτικά επιχειρήματα και οι κοινοί κοινωνικοί αγώνες. Ας μιλήσουμε λοιπόν πριν να εκλείψουν όλοι αυτοί που θα μπορούσαν να μιλήσουν.