εκλογές,παρατάξεις, θα με φτιάξεις

Δεν έχω ιδέα για τι ακριβώς να γράψω η ώρα είναι μια, το cd του Tom Waits έχει κολήσει στο repeat, ενό ο Μελκιάδες Εστράδα έχει ταφεί τις άπειρες φορές στην οθώνη του που τώρα βρίσκεται μπροστά μου. Τρεις εκλογικές περίοδοι πλησιάζουν και το μυαλό μου έχει φλομώσει με εικόνες παπάδων (με χρησοπίκοιλτα χαϊμαλιά), και κυριλάτων προυχόντων (με σακάκια των 600 λιρών (δυο φορές το ενοίκιο του δυαριού που νοικιάζω by the way)). Άντε και μέσα στο μήνα να με φορτώσουν οι παρατάξεις με τρεις τόνους υλικό, για τις εκλογές που όλοι κερδίζουν (τμηματικές), οι οποίες πλησιάζουν σε λίγο καιρό.
Βασικά ήδη έχουν αρχίσει και αυτές να με προετοιμάζουν. Χτες πήρα ένα φυλλάδιο από τη μία εκ των δύο. Σχεδόν αυτόματα το μάτι μου έπεσε σε μια έκφραση που με στοιχειώνει εδώ και πολλά χρόνια , περίπου κάθε προεκλογική περίοδο. «Φοιτητικό Βιβλιοπωλείο». Να πω μια αλήθεια; Πριν έρθω στην Κύπρο σπούδαζα στο πανεπιστήμιο του Dundee στη Σκωτία.Εκεί είχαμε φοιτητικό βιβλιοπωλείο. Guess what! To φοιτητικό, κατα τα άλλα, βιβλιοπωλείο, το οποίο ανήκε σε εκδοτικό οίκο εγνωσμένης αξίας, ήταν πιο ακριβό από τα άλλα βιβλιοπωλεία της πόλης! Και αυτό ισχύει σε όλα τα φοιτητικά βιβλιοπωλεία της Βρετανίας και της Γαλλίας.
Ορμώμενος από την περιέργεια μου, αλλά και έχοντας την προϋγούμενη εμππειρία, αποφάσησα να κάνω την γενναία ερώτηση στο άτομο που μου έδωσε την εν λόγω προκύριξη. Του εξήγησα την εμπειρία μου από τα φοιτητικά βιβλιοπωλία και τον ρώτησα γιατί η παράταξη την οποία εκπροσωπούσε (της αριστεράς) δεν πρότεινε την χορήγηση δωρεάν βιβλίων (όπως κάνουν οι αντίστοιχες φοιτητικές παρατάξεις στον υπόλοιπο κόσμο) και απλά έκραζε την άλλη παράταξη , για την καθυστέρηση στην υλοποίηση του βιβλιοπωλείου, έλαβα μια από τις ποιο αποστομωτικές απαντήσεις της ζωής μου. «Γιατί όταν το προτείναμε αυτό οι δεξιοί μας έλεγαν ότι δεν ζούμε σε κομμουνιστηικό καθεστώς να μας δίνει βιβλία τζάμπα, και όταν τους λέγαμε για καταλήψεις και αγώνες και τέτοια μας έλεγαν πως αυτά είναι γελοία» ήταν μέσες άκρες η εκπληκτική απάντηση. Δηλαδή η απάντηση σε τέτοιες μπαρούφες, δεν είναι η επιμονή στο θέμα, και τελική απομόνωση όσων τις λένε, όπως έγινε στα πανεπιστήμια της Ελλάδας, αλλά η υοθέτηση της πρότασης του, στο όνομα μιας «κοινά αποδεκτής» λύσης, με οποιοδήποτε τίμημα. Οπότε ώντας αποσβολωμένος είχας μόνο μια ερώτηση να κάνω στον εαυτό μου. Μα σε τι κόσμο ζούμε μπαμπά; Δεν ξέρω ,πάντως είναι σχιζοφρενικός.

Για αυτό προσοχή, ιδίως στο που βάζετε υην ψήφο σας. Πάντως εγώ που είχα αγοράσει και από τα δύο προϊόντα σε περασμένα έτη, έμεινα με το γαμώτο. Είτε δεν απέδωσαν όπως θα έπρεπε (σύμφωνα με τις διαφημίσεις), είτε σκάλωναν στις ανηφόρες (όπου ως ανηφόρα λογιέται η πρόσκρουση με το κόμμα), είτε είχαν πρόβλημα τα ηλεκτρικά και δεν έπερνan μπρος (βλέπε αντιδράσεις όποτε η κατάσταση καλούσε άμεση και δυναμική δράση). Οπότε και να ψηφίσετε λευκό, κατά πάσα πιθανότητα προσφέρετε μια υπηηρεσία στο φοιτητικό κίνημα, αφού αφ’ ενός δεν χαραμίζετε την ψήφο σα σε κάποιον που δεν την αξίζει, και αφ’ ετέρου, δείχνετε πόσο πάσχει το σύστημα που μας έχουν επιβάλλει στο ucy.

desparate 20something

I don´t know what got to me a couple of days ago. Maybe for the first time my thoughts became a fucking mess, and I could not understand myself…..oh fuck fuck fuck fuck. Seems like I am totally loosing control of my head. BLAST!!!!
Maybe I should ffind a girlfriend…The last friend of mine who got into this kind of a mess, B., hadn^t had a sexual relationship in ages. In the final stages of his paranoia he ended up having an imaginary love relationship with his neighbour. When he finaly realized there was no real chance of even going out on a date with her, his world collapsed. He has disappeared and nobody has ever heard from him since.


Thing is, I am really worried that now, almost a year later, I feel like I am following his path to madness, and this really worries me. Damn, five years is too much time. Maybe I should go for the cherchaiz la femme business, just to get out of the dating-single h